As a child I constantly heard music in my head, like a kind of endless mix tape. From lines of music to glorified noises: everything ended up fitting into a kind of story, a film, a dream.
My musical education included three years of trumpet lessons from Rudy Reunes. After my brother decided to end his life in 2004, I started to focus on the piano. I sat behind those endless keys for hours and days at a time. I closed my eyes and let my heart speak, looking for chords and ‘messing about’... might I cautiously use the term ‘art brut’? Ultimately my musical journey ended up running parallel to the process of grieving for my brother. Or you could say it was the grieving process itself.
The years that followed were a turbulent period full of new discoveries. I started listening to all kinds of different genres, absorbing as much as I could. I am still thankful for my spiritual journey to New Orleans and the many nightly jam sessions on the Ghent underground scene for getting me started as a performer.
My plan was to touch people with my music. My feelings. My grief. My joy. My soul. I wanted to share it all with the world. My childlike wonder and eternal quest for adventure continue to generate an inner creative freshness, and they are natural stimuli to keep on making new connections.
I currently play the trumpet, cornet and various keyboards in a range of line-ups in which I can tell my own story in my own style. The rest of the time I am hard at work experimenting with improvisation, electronics and effects in installation art and the theatre, and I compose for the screen, films and documentaries.

O V E R

Als kind hoorde ik constant muziek in mijn hoofd, een soort eindeloze mixtape. Van muzikale lijnen, tot veredelde geluiden, alles paste uiteindelijk in een soort verhaal, een film, een droom.

Mijn muzikale scholing omvat drie jaar trompetles bij Rudy Reunes. Toen mijn broer in 2004 uit het leven stapte begon ik mij te concentreren op piano. Uren en dagen zat ik achter die ontelbare toetsen. Ik sloot mijn ogen, en liet mijn hart vertellen. Akkoorden uitzoeken, en veel ‘prutsen’, laat mij voorzichtig de term ‘art brut’ hanteren. Uiteindelijk verliep mijn verdere muzikale zoektocht samen met het rouwproces van mijn broer. Of, het was het rouwproces.

De daaropvolgende jaren waren een turbulente periode vol nieuwe ontdekkingen. Ik ging naar de meest uiteenlopende genres luisteren, nam zoveel mogelijk in mij op. Mijn spirituele reis naar New Orleans en de vele nachtelijke jamsessies in de Gentse (underground)scene bedank ik nog steeds als mijn start als performer.  

Mensen raken met mijn muziek, dat was mijn plan. Mijn gevoelens. Mijn verdriet. Mijn geluk. Mijn ziel. Ik wou het allemaal met de wereld delen.  Mijn kinderlijke verwondering  en eeuwige zoektocht naar avontuur genereren een innerlijke creatieve frisheid, en zijn een natuurlijke stimulans om nieuwe contacten te blijven leggen.

Heden speel ik trompet, cornet  en diverse toetsen bij uiteenlopende formaties waar ik in mijn eigen stijl , mijn verhaal mag vertellen.  De andere tijd ben ik volop aan het experimenteren met improvisatie, elektronica en effecten bij Installatiekunst, theater,  en componeer ik voor beeld/film/docu.